سرکار خانم مهندس نازنین ابوطالبی

نازنین ابوطالبی هستم متولد ۱۳۷۰ و فارغ التحصیل رشته معماری در مقطع کارشناسی ارشد هستم در حال حاضر در یک پروژه کارگاهی در بخش طراحی فعالیت می‌کنم.

با من از طریق آدرس ایمیل [email protected] در ارتباط باشید.

چی شد تمایل پیدا کردین تری دی مکس رو یاد بگیرید‌؟

واقعیتش بخوام بگم من زمانی که اومدم تری دی رو شروع کنم قبلا این کلاس رو رفته بودم پیش یه استاد دیگه  ولی خواسته اصلی همیشه این بوده که بتونم با مفاهیم معماری آشنا بشم ایده‌هایی که توی ذهنمه رو بیارم روی برنامه اجرا کنم و از طریق نرم‌افزار به بقیه نمایش بدم و این که حس می‌کردم تری دی مکس برای آینده شغلی من خیلی می‌تونه کارآمد باشه و می‌تونه باعث پیشرفت من باشه.

چطور باید این دوره آموزشی آشنا شدید؟

اگر بخوام داستان اومدن و یاد گرفتن هم را تعریف کنم برمی‌گرده به چندین سال پیش زمانی که رفتم پیش استادی که کارش خوب بود ولی به نظرم نحوه تدریس کردن بلد نبودن اون زمان این موضوع باعث شد که من واقعا نسبت به تری دی مکس یک فوبیایی رو پیدا کنم، بعد از سالها گذشت دو و سه سال زمان برد تا یه بار یکی از دوستان یه پیشنهاد کار در شرکت شخصی خودش رو بهم داد بهش گفتم من تری دیم خوب نیست و بهش فوبیا رو دارم ولی می‌خوام خوب یاد بگیرم اون زمان به من استاد بندری رو پیشنهاد دادند. ولی باز پشت گوش انداختنم همینطور جلو آمدم تا جایی که رفتم یه جا شروع کردم به کار کردن و فهمیدم که اگر من نیام تری دی مکس رو یاد بگیرم باعث میشه همه احساس برتری نسبت به من داشته باشند از اونور استعفا دادم و اومدم بیرون و پشت بندش اومدم کلاس استاد را ثبت‌نام کردم و تا به الان خیلی از این کار راضیم.

از خصوصیت‌های دوره برامون بگین؟

استاد بندری در دوره جزئیات کامل را بیان می‌کردند و کاری به این نداشتند که من نوعی سابقه کار با تری دی مکسم چیه! کجا بودم کجا رفتم کلاس، راجع به معماری چقدر می‌دونم و از بیس شروع کردند خیلی همه چیز رو توضیح می‌دادند ریز به ریز تمام تنظیمات را برامون می‌گفتند و آپشن‌ها را بیان کردند واقعیتش من مثال فردیم که همش در حال مقایسه کلاسی که با ایشون اومده بودم و کلاسی که در دوره‌های قبلی رفتم هستم و این که ناخودآگاه مقایسه می‌کردم که استاد چه جوری درس میدن و من قبلا چه جوری داشتم یاد می‌گرفتم اصلا قبلا اینجوری نبود که تمام آپشن‌ها را برامون توضیح بدن یه باکس می‌کشیدن و می‌گفتند بقیه رو خودتون برین کار کنید و من حتی نمی‌دونستم موس رو چه‌جوری باید در محیط نرم‌افزار تکون بدم ولی خوب استاد بندری اینجوری نبودن هر جلسه تمام نکات را بهمون می‌گفتند و بررسی می‌کردند، و حتی یک جاهایی ما رو می‌بردن پای سیستم خودشون و می‌گفتند که با موس کار کنید تا بفهمیم ایراد‌تون چیه! یه همچین خبر‌هایی توی بقیه کلاس‌ها واقعاً نبود و اون هم برای من به شخصه تا حالا همچین چیزی نبوده! کلاسشون پروژه‌محور بود و ما واقعاً کار معماری انجام می‌دادیم و این حس به آدم داده می‌شد که داریم معماری یاد می‌گیریم و من رشتم معماری بود و معماری می‌خواستم یاد بگیرم.

پروژه‌های متعددی که هم باید در منزل اجرا کردیم هم باید سر کلاس انجام می‌دادیم باعث می‌شد که ما بفهمیم که اصلاً یک پروژه رو باید چجوری بزنیم و از کجا شروع کنیم و به کجا باید کار رو ختم کنیم مجموعه این مسائل نه تنها به من بلکه به تمام هنر‌جویانی که آمده بودن سر کلاس کمک کرد که یک قدم خیلی بزرگ و عظیم رو در زمینه تری دی مکس بردارن.

اگر کسی راجع به کلاس ازتون سوالی بپرسه چه توصیفی از دوره براش می‌کنید؟

به نظر من رسیدیم به بخش جذاب و مهم این مصاحبه، استاد بندری از نظر شخصیتی و خصوصیت اخلاقی یک مدلی هستند که هم با هنرجو یک حالت صمیمیتی ایجاد می‌کنند اما از طرفی اون جدیت و جذبه استادی رو هم دارن یعنی ناخودآگاه هنرجو رو به این سمت سوق می‌دن که شما باید کارتون رو انجام بدین اگر اومدی توی این کلاس برای منی برای زمان منی که استاد هستم و خودتون که به عنوان هنرجو اومدین باید ارزش قائل باشید پس باید پروژه و تمرینات تون رو  انجام بدید.

این یه چیزیه که جلسات اول از استاد به‌خوبی به هنرجو القا میشه و اینکه استاد به نظرم مشخصات فردی افراد رو کاملا تشخیص می‌دن و در همان راستا به هر فرد در جایگاه خودش کمک می‌کنه که پیشرفت کنه!

 جلسه دوم یا سوم بود داشتیم با یکی از بچه‌ها صحبت می‌کردیم و من حرف از فوبیایی که داشتم زدم و استاد به من گفتند که من مطمئنم شما می‌تونید جلسه بعدی  پروژه را کامل انجام بدین و این حرف استاد مثل یک سکوی پرتاب برای من عمل کرد و باعث شد من انگیزه رو بگیرم و با خودم بگم که استاد بندری همچین حسابی رو من کردن و من باید این پروژه را انجام بدم و من شبانه روز روی پروژه کار کردم‌ تا بتونم پروژه رو برسونم این به نظرم خصلت مهمیه که یک استاد باید داشته باشه که هنرجوی خودش رو بشناسه ودر جایگاه خودشون نکته مهمی رو بگن که  کمک بکنه به پیشرفت اون هنرجو و موضوع دیگه که در سوال قبلی هم اشاره کردم این بود که تمام نکات رو بیان می‌کردن بدون اینکه بخوان شما رو تحقیر بکنن به خاطر بلد نبودن یک نکته و یک موضوع را اگر احساس می‌کردن که شما هنوز یاد نگرفتید بارها با حوصله تکرار می‌کنند با تمام اشتیاقی که به نظرم یک استاد باید داشته باشه.

این دوره رو به چه کسانی پیشنهاد می‌کنید‌؟

این دوره را به دانشجویان رشته معماری و حتی کسانی که هنوز دانشجو هستند و می‌خواهند انتخاب کنند و ادامه بدن واقعا پیشنهاد می‌کنم، یک دوره خیلی پایه‌ای و حرفه ای می‌تونه باشه. اگر می‌خوان که واقعا در معماری فعالیت کنند خیلی بهشون کمک می‌کنه واقعیتش اینه که تری دی مکس خصوصاً چیزی که استاد بندری تدریس میکنن یک برنامه پایه برای سایر برنامه‌های سه‌بعدی است و همه می‌دانیم که هر روز یه برنامه جدیدی میاد ولی از نظرمن که خیلی از نرم‌افزار‌ها رو تجربه کردم، تا تری دی مکس رو خوب پیش نبریم اون برنامه‌ها رو نمی‌تونیم یاد بگیریم، من به تمام کسانی که در حوزه معماری فعالیت می‌کنند پیشنهاد می‌کنم که این کلاس رو بیان.

احساستون به یادگیری تری دی مکس بعد از پایان دوره چی بود؟

احساسم کاملاً مثبت و احساس امیدواری به آینده شغلی دارم احساس سبکی از جانب از بین رفتن حس فوبیا و ترسی که به تری دی مکس داشتم یه جورایی احساس خیلی خوبی دارم احساس می‌کنم یه باری بعد از چندین سال تلاش که رو دوشم بود ازم برداشته شد توی در یک کلمه احساس عالی!

حرف آخر!

من اصلا رشته‌ام معماری نبود و سلولی ملوکولی می‌خوندم یک سال اون رشته رو خوندم و رفتم دانشگاه ولی تصمیم گرفتم رشته ام رو عوض کنم و معماری بخونم فکرم این بود که من هنر حتی کشیدن یک خط رو نداشتم ولی تلاش کردم و لیسانسم رو گرفتم و بعد در مقطع کارشناسی ارشد هم به هیمن ترتیب پر تلاش جلو رفتم در این مسیر اذیت هم شدم توی کلاس تری دی مکس قبلی واقعا شکست خوردم ولی کنار نذاشتمش و نگفتم که دیگه من نمی تونم!

به همه کسانی که این ویدئو رو می‌بینن می گم که راحتون رو ادامه بدین و شکست آدمها رو قویتر می‌‌کنه هر کسی فقط کافیه بخواد.