به نام خدا
مهدی لطفی هستم، متولد ۳۰ مهر سال ۵۹ و از سن ۱۳ سالگی تابستونا تو خونه بیکار نبودم و کار می‌کردم، اولین شغلی که داشتم تشک‌دوزی ماشین بود و در این ۲۶ سال که گذشته تا الان، چهارده شغل رو تجربه کردم. خیلی‌هاشون به صورت پاره‌وقت بوده و از دانشگاه یا سر کار که می‌اومدم می‌رفتم سر‌کار.
بعد از تشک‌دوزی چند تا تابستون صحافی کار کردم، دو سه تا تابستون چلوکبابی کار کردم. وقتی که وارد مقطع دبیرستان شدم چون روز آخر ثبت‌نام رسیدم همه رشته‌ها پر شده بود و گفتند فقط مدلسازی چوب مونده اگر می‌خوای ثبت‌نامت کنیم اگر نه برو سال دیگه بیا!
خوب منم دوست نداشتم عقب بیوفتم همین رشته رو ثبت‌نام کردم. همزمان که در کارگاه چوب کار می‌کردیم کار‌های ترسیمی هم بهمون یاد می‌دادند و بعد از اینکه رسم رو به صورت دستی یاد گرفتیم متوجه شدم که با اتوکد میشه این طرحها رو به صورت کامپیوتری درآورد و از همینجا علاقه من شکل گرفت. و رفتم یه دوره اتوکد گذروندم و شروع به کشیدن نقشه‌های دو‌بعدی کردم و در کنار اینها بعدازظهر‌ها کار‌های مختلفی مثل صحافی، پیک موتوری و یه مقطع کوتاهی کفاشی، که هم کمک یکی از اقوام باشم و هم کمک خرجی خودم بشه و هم اون شغل رو یاد بگیرم و در کنار همه اینها نگاهی به طراحی داشتم و اتوکد رو در حد ترسیم سه‌بعدی جلو رفتم. و بعد شنیدم نرم‌افزار‌های سه‌بعدی دیگه‌ای مثل solidworks، catia و … هستند و به غیر اینها با نرم‌افزار‌های دیگه‌ای مثل فتوشاپ و کرل و … هم کار کردم. و در کنار درس و کارم به یادگیری نرم‌افزار پرداختم بعد از یه مدت رفتم تو بازار آهن به عنوان حسابدار و کارمند مشغول به کار شدم. و اونجا هم که بودم بیشتر دلم می‌خواست کار طراحی انجام بدم از اونجا دراومدم و رفتم در یک شهرک صنعتی به عنوان طراح قالب کار کردم و از اونجا هم اومدم بیرون و به پیشنهاد یکی از دوستانم که صحافی داشت شراکتی صحافی باز کردیم که من جواز کسب اینکار رو گرفتم و ۵ سال توی این کار بودم و وقتی مدرک تحصیلی دانشگاهم رو گرفتم همکارم بهم گفت که اگر دوست داشته باشی می‌تونی به صورت پاره وقت و قراردادی با هیئت علمی دانشگاه کار کنی و ۵ ترم استاد یار دانشگاه به عنوان مسئول آزمایشگاه ریخته‌گری بودم و از دانشگاه که ریخته‌گری رو شروع کردم در ادامش رفتم شهرک صنعتی عباس‌آباد در یک ریخته‌گری و ۹ سال اونجا در زمینه ریخته‌گری طراحی و …. و حتی کا‌های اداری و … رو انجام می‌دادم. و خوب همچنان دنبال یادگیری بودم و از یکی از دوستانم پرسیدم که با توجه به شغلم چه نرم‌افزاری رو می‌تونم کار کنم و بهم تری دی مکس رو پیشنهاد داد. که اون موقع تری دی استودیو مکس بود و من انقدر علاقه‌مند بودم کتابش رو به من هدیه داد و گفت که اگر دوست داری یادبگیری این کتاب رو داشته باش.
خوب اون زمان خیلی کوتاه از اون کتاب استفاده کردم ولی بعد گذاشتمش کنار. و تری دی مکس کار نکردم تا اینکه وارد یک مدرسه غیر انتفاعی در بخش انتشارات شدم و کارهایی از قبیل تایپ وطراحی و … انجام می‌دادم و در کنارش هم دوست داشتم هر طور شده تری دی مکس رو شروع کنم و یاد بگیرم. به صورت خود جوش رفتم بازار و نرم افزار های تری دی مکس رو خواستم بگیرم و لی چون وسع مالی نداشتم پکیج های ضعیفتری رو گرفتم. کار کردم ولی ابتر بود و اون چیزی که می خواستم نبود . و حتی یک مقطعی به عنوان طراح کابینت خواستم شروع به کار کنم. کارت چاپ کردم و یکسری طرح به عنوان نمونه کار زدم و بردم به کابینت‌سازی‌ها نشون می‌دادم خوب می‌گفتن خوبه و ما نیاز به طراح داریم ولی کارتون در سطحی نیست که بتونیم نشون بدیم به مشتری !!
و حتی در یک مقطعی رفتم دوره chief architect رو گذروندم که اصلاً در حد تری دی مکس نیست، شبیه نقاشی در اصل. برای همین تصمیم جدی گرفتم تا تری دی مکس رو یاد بگیرم. و حتی یه مقطعی رفتم کابینت‌سازی هم به عنوان طراح و حسابدار ولی باز اون چیزی که می‌خواستم نشد. که دیگه از یکی از دوستانم که ایشون هم کابینت‌ساز بود شنیدم که دوره‌های استاد رو شرکت کرده و با استاد آشنا شدم و چون قبلاً اسم استاد رو در بازار نرم‌افزار شنیده بودم حساس شدم و ازشون پرسیدم که چجوری میشه کلاس‌های استاد رو رفت. که بهم گفت دو جا استاد کلاس دارن و تو اینترنت سرچ کردم و با آموزشگاه شما آشنا شدم و امدم و ثبت‌نام کردم و امیدوارم به چیزی که می‌خوام برسم.
به چه دلیل به دنبال یادگیری نرم‌افزار تری دی مکس هستید؟
دلیل اصلیم علاقه‌ای است که از زمان دبیرستان و در طول دانشگاه داشتم تا اینکه بتونم اجسام رو طراحی کنم و خوب وقتی دوستم بهم اون کتاب رو هدیه کرد نتونستم باهاش کار کنم و ادامه بدم و تری دی مکس متوقف شد تا با نرم‌افزار‌های دیگه کار کردم ولی انقدر علاقه‌مند بودم و دوست داشتم که این نرم‌افزار رو یاد بگیرم چون وقتی پروژه‌هایی رو که در تری دی مکس کار می‌شد رو می‌دیدم طبیعی بودن رندر‌ها باعث می‌شد بیشتر علاقه‌مند بشم که یاد بگیرم و شروع کردم در مورد تری دی مکس به تحقیق کردن و چند بار بازار به مغازه‌هایی رفتم که بانک نرم‌افزار هستند و گفتند که چندین مدل و قیمت‌های متفاوتی وجود دارد ولی اگر می‌خوای تری دی مکس رو یاد بگیری حتما پک تری دی مکس استاد بگیرید. و اولین لحظه احساس کردم که ایشون شاید ۵۰ یا ۶۰ سال سنشونه و هیچ تصوری ازشون نداشتم که ایشون چه کسی هستند که انقدر ماهرن و این فروشنده انقدر داره راجع به استاد تبلیغ می‌کنه! و مبلغشو پرسیدم اما اون موقع نمی‌تونستم که بخرم. و ازش صرف نظر کردم و یه چند تا پک ضعیفتر گرفتم و واقعاً نتونستند منو به تبهر برسونه و برای اینکه خوب یاد بگیرم رفتم کابینت‌سازی اونجا هم تری دی مکس کار کردم ولی دیدم اون چیزی که لازمه تا بتونه مشتری رو مجاب کنه نیست و همون موقع یکی از همکارام اومد و کلاس استاد رو گذروند و خیلی تعریف می‌کرد و خوب من هم اسم استاد رو در بازار شنیده بودم، خیلی علاقه‌مند شدم. و تصمیم گرفتم برای یک بار هم که شده بیام کلاس استاد و تری دی مکس رو انجام بدم.
به نظرتون شیوه و تکنیک استاد در طول دوره چطور بوده؟
من برای یاد گرفتن خیلی در اینترنت سرچ می‌کردم و شیوه‌های تدریس خیلی از کسانی که آموزش میدن و استاد هستن و یا شاید هم خودشون در حد یک آموزنده هستند رو دیدم اکثراً ابتر و یک پروژه‌ای رو شروع می‌کردند اما خودشون هم نمی‌تونستند توضیح بدن و انگار خودشون هم خیلی تبهر خاصی ندارند، یه چیزی رو محدود بلد هستند و تمام پروژه‌ها نصفه کاره می‌موند. ولی استاد واقعاً مشخصه که به نرم‌افزار کاملاً مسلطه و هیچ نقطه ابهامی در این مسئله ندارند گاهی اوقات استاد در طول طراحی یک آبجکت به یک نقطه‌ای می‌رسند و در اون لحظه آدم احساس می‌کنه که دیگه هیچ راهی جزء پاک کردن آبجکت وجود نداره ولی استاد در همون لحظه از یه شیوه دیگه مشکل رو رفع می‌کنند و از ابزار‌های مختلف زیادی استفاده می‌کنند.
و در طراحی‌هاشون من توجه می‌کنم، میبینم که مثلاً در یک فضا موضوعی مثل هالوژن رو که اصلاً به چشم نمیاد و اصلاً شاید کسی در لحظه اول که اون عکس رو می‌بینه اصلاً حواسش هم به این آبجکت نباشه، رو می‌سازن و حتی آبجکت‌های داخلی اون هالوژن رو هم طراحی می‌کنند. این موضوع دو تا مزیت داره:
اول : ما یاد می‌گیریم از بنیان چجوری یک آبجکت رو طراحی کنیم، و یکسری سوالات که شاید ما یادمون رفته بپرسیم رو با این کار استاد پاسخ میدن.
دوم : موضوع دوم که خیلی برای ما کمک‌کننده است، اینه که می‌تونیم کار و طراحی رو شخصی‌سازی کنیم. مثلاً شاید یه مشتری یه مبلی رو سفارش میده می‌تونیم گل‌ها و طرح مبل رو همونطور که کارفرما اون می‌خواد طراحی کنیم. چون هر مدلی مبل رو طراحی کنیم می‌تونیم بدیم تراشکاری و با سی ان سی چیزی رو بسازند که هیچ جای دنیا نیست و فقط برای شخص خاصه و این موضوع هم ما رو متمایز می‌کنه و هم کارهامونو و هم در تبلیغاتمون برامون مفیده و هم اینکه به مشتری نشون بدیم که ما کارمون متفاوته و این فکر می‌کنم بهترین مزیت و تکنیک استاد است. و ما رو هم دارن به همون سطح تبهر می‌رسونند.
قصد دارید از تری دی مکس در چه مشاغلی استفاده کنید؟
به غیر موضوع ساختمان و کابینت‌سازی من در سه حوزه می‌خوام از تری دی مکس استفاده کنم و اینها موضوعات و مشاغلی هستند که خودم علاقه دارم و با خلاقیت درگیرم می‌کنه.
اولیش جراحی پلاستیکه که به پیشنهاد خود استاد بود و ایشون می‌گفتند که اگر تری دی مکس و زیبراش رو بلد باشین می‌تونید در حوزه مجسمه‌سازی و به جراحان پلاستیک کمک بدین. و خیلی برام جالبه!
دومین حوزه آناتومی بدن! من در یک مقطعی قرار بود با یک دکتر فیزیوتراپ کار کنم و فکر می‌کردم این مقدار تری دی مکسی که بلدم برای کارم کافیه و ایشون از من می‌خواست که یک زانو و مفصل انسان رو طراحی کنم که تاندون‌های اون قسمت دچار آسیب شده و چطور باید عمل بشه و ازم خواسته بود که اینها رو پیاده‌سازی کنم حتی روند و نحوه جراحی! که متاسفانه نتونستم اون کار و انجام بدم برام سخت شد و از دستش دادم. و اگر اینکارو می‌کردم برام ارزش افزوده داشت و هم خود اون فرد و همکارانش خواهان یک طراح بودند.
و سومین موضوع هم می‌خوام در زمینه جواهر‌سازی وارد بشم که این موضوع هم با زیبراش کار می‌کنه و به نظرم استاد ما رو خیلی خوب در این زمینه‌ها هدایت می‌کنه.
به نظر من استاد اسب سرکش تر ی دی مکس رو رام کرده و به راحتی داره ازش سواری می‌گیره!
و امیدوارم ما هم با تلاش و راهنمایی‌های استاد، نمی تونیم مثل ایشون بشیم ولی تا حدودی نزدیک بشیم و مهارت کافی در تری دی مکس رو بدست بیارم.
این دوره رو به چه کسانی پیشنهاد می‌کنید؟
به نظر من این دوره تری دی مکس به درد کسانی که خلاقیت و ایده‌های زیادی دارند می‌خوره، من خودم به شخصه همیشه به این فکر می‌کنم که یه چیزیو درست کنم که نیستش مثلاً ابزاری که بدرد آدم می‌خوره به عنوان اختراع و ایده ام رو پیاده کنم و ارائه بدم برای ثبت اختراع.
من وقتی توی ریخته‌گری کار می‌کردم کارفرمام ایده ساخت میل لنگ رو داشت که این میل لنگ بدون اصطحکاک بود و می‌خواست یه کار بکنه بدون اینکه انرژی خاصی بهش وارد بشه و اصطحکاک انقدری بیاد پایین که حرکت بدون فشار داشته باشه ولی نمی‌تونست ایدشو پیاده کنه منم نمی‌تونستم چون چیز‌هایی که اون موقع بلد بودم ناقص بود و به نظر همچین پلتفرمی مثل تری دی مکس احتیاجه که بتونن ایده‌هاشونو نشون بدن و خلاقیتشون رو پیاده کنند.
حرف آخر!
حاصل ۲۶ سالی که دارم کار می‌کنم ۱۴ شغل رو تجربه کردم که یکسریش بالاجبار بوده و در اون موقعیت زندگیم باید اون کار رو می‌کردم و یکسری هم کارهایی که دوست داشتم تجربه کنم. و حاصلش تجربیات مختلف شد، آدم‌هایی در پایینتر از سطح یک شغل رو دیدم مثل کارگرهایی ساده و سخت‌کوش و یا مهندسانی آپدیت و دانا نسبت به کارشون و از هر کدومشون چیز‌های زیادی یاد گرفتم. این هم بده هم خوبه! از یه لحاظی می‌گن زیاد شغل عوض نکنید یه مثالی هست می‌گن درخت چنار چرا انقدر ضخامت داره چون ثابته! مصداقش خود استاد و سال های سال دارن روی تری دی مکس کار می‌کنن و حاصلش شده تبهر عالی در تری دی مکس.
از طرفی تجربه‌هام خیلی جاها کمکم کرده، مثلاً یه بار می‌خواستم ملکی رو بخرم با اینکه تجربه نداشتم به راحتی تونستم انجام بدم چون در محل کارم کار‌های اداری زیادی رو بهم می‌سپردند. و عین خرید یک قطعه کوچیک یک آپارتمان خریدم.
برای همین پیشنهادم به جوونا و کسایی که می‌خوان یه چیز جدید رو یاد بگیرن اینه که نترسن ولی بیگدار هم به آب نزنند. هم اون کار رو تا جایی می‌تونند خوب یاد بگیرند و هم اینکه نترسند! تجربیات مختلفی رو کسب کنید و ایشالا که یه جایی تو زندگیشون به کارشون میاد و انشالا زندگی سعادتمندی داشته باشند.
جناب مهندس واقعاً انسان شریف و پر تلاشی هستید خدا بهتون قوت و سلامتی بده انشالله